بررسی بافت شناسی اندام جفت گیری گاو میش نر بالغ

این مطالعه جهت بررسی ساختار میکروسکوپی سفید پرده ،بافتهای نعوظی و پیشابراه در اندام جفت گیری گاو میش نر بالغ برای تعیین نوع اندام جفت گیری و وضعیت گلانز و همچنین مشخص نمودن علت سفتی آن در زمان غیر نعوظ انجام گرفته است. تعداد بیست اندام جفتگیری گاو میش نر بالغ در این بررسی مورد مطالعه قرار گرفت.از انتهای ریشه تا نوک اندام به سه بخش تقسیم و از هر قسمت به فاصله یک سانتیمتر نمونه هایی تهیه شد. از وسط هر نمونه لامهای بافت شناسی بصورت سریال تهیه و به سه روش هماتوکسیلین -ائوزین ،ورهوف و وان گیسون رنگ آمیزی شدند. نهایتا لامها مورد مطالعه بافت شناسی قرار گرفتند.سفید پرده دولایه بوده  واز بافت همبند متراکم نامنظم تشکیل شده است. لایه داخلی سفید پرده حلقوی و لایه خارجی طولی می باشد. لایه طولی سفید پرده در بخش پشتی ناحیه آزاد به یک بافت رباطی پشتی - راسی اندام تبدیل شده است.سفید پرده فقط در ریشه اندام جفتگیری تیغه ای را ما بین دو جسم غاری تشکیل می دهد.رشته های کلاژن بین فضاهای خونی قرار گرفته و این رشته ها را رشته های الاستیک ظریف همراهی می کند.ترابکولهای داخل جسم غاری در بخش مرکزی -شکمی آن به هم رسیده و یک توده کلاژنی ضخیمی را ایجاد می کنند. این توده ضخیم در بخش کلانز به یک بافت غضروفی از نوع غضروف فیبری تبدیل شده است.چون نسبت تیغه ها به فضاهای خونی بسیار زیاد بوده و از طرفی کلاژن و الاستیک زیادی در تشکیل این تیغه ها شرکت داشتند، باعث سختی اندام حتی در زمان غیر نعوظ شده است. براین اساس این نوع اندام جفتگیری را را جزو اندامهای فیبرو الاستیک طبقه بندی کردیم.تمرکز تیغه های همبندی در وسط جسم غاری در ناحیه کلانز به غضروف فیبری تبدیل شده که در سگ این بخش کاملا استخوانی شده است. کم بودن فضاهای خونی در کلانز و وجود این غضروف ، غیر نعوظی بودن کلانز را در این حیوانات اثبات می کند.